İnsanlar hapşırdıklarında üst solunum yollarını temizlerler. Genç yıldızlar hapşırdıklarında kendilerini fazla manyetik alanlardan arındırırlar. Japonya'dan bir araştırma ekibi artık bu sonuca ulaştı. Gökbilimciler, Şili'deki büyük Alma teleskopu (Atacama Büyük Milimetre/milimetre-altı Dizisi) ile oluşan bir yıldızı gözlemlediler ve gaz, toz ve manyetik alanların çeşme benzeri emisyonlarını keşfettiler. Bilim insanları Astrophysical Journal'da bu tür “hapşırıkların” yıldız oluşumunda önemli bir rol oynayabileceğini yazıyor.
Yıldızlar, kendi yerçekimi altında yavaşça büzüşen büyük gaz ve toz bulutlarında oluşur. Özellikle yoğun bölgelerde, genellikle dönen gaz ve toz diskleriyle çevrelenen ön yıldızlar oluşur. Ancak bu işlemler sırasında orijinal buluttaki başlangıçta zayıf olan manyetik alan da güçlenir.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Japonya'daki Kyushu Üniversitesi'nden Kazuki Tokuda şöyle açıklıyor: “Bu manyetik alan yıldız oluşumu sırasında korunsaydı, genç yıldızlarda gerçekte gözlemlenen manyetik alanlardan kat kat daha güçlü olurdu.” Daha önce bilinmeyen bir şekilde, oluşan bir yıldızın manyetik alanının büyük bir kısmını kaybetmesi gerekir.
Dönen diskten uzağa çıkıntı yapan yapılar
Bu fenomeni araştırmak için Tokuda ve meslektaşları, Alma teleskopunu kullanarak gözlerini Toros takımyıldızında, 450 ışıkyılı uzaklıktaki yıldız oluşum bölgesi MC 27'ye diktiler. Kuzey Şili And Dağları'ndaki Atacama Çölü'nde 5.000 metre yüksekliğindeki bir plato üzerinde yer alır ve toplam 66 antenden oluşur. Bu, özellikle yıldızların oluşumunu gözlemlemek için uygun olan bir dizi radyo radyasyonunu kapsadığı anlamına gelir.
Alma gözlemleri bölgede, gelecekte gezegenler oluşturabilecek dönen bir diskle çevrelenmiş küçük bir önyıldızı gösteriyor. Tokuda, “Verileri daha ayrıntılı analiz ettiğimizde tamamen beklenmedik bir şey keşfettik” diyor. “Bu diskten uzağa doğru çıkıntı yapan keskin yapılar gördük.”
Fırlatmalar aniden ve yüksek hızda meydana gelir
Bu çeşme benzeri “sivri uçların” diskten çıkan ve güçlü manyetik alanlar tarafından taşınan gaz ve tozdan oluştuğu ortaya çıktı. Tetikleyici, manyetik alanın bazı bölümlerinin aniden ana alandan ayrıldığı kararsızlıklar olabilir. Araştırmacılar, insanlarda hapşırmaya benzer şekilde aniden ve yüksek hızda meydana geldikleri için emisyonlara “hapşırık” adını verdiler.
Buna ek olarak Tokuda ve meslektaşları, ilk yıldızdan ve diskinden daha uzak mesafelerde çok sayıda gaz ve toz filamenti buldular. Araştırmacılara göre bu muhtemelen önceki hapşırıklardan kaynaklanan balgam. Bu tür fırlatmalar tek seferlik bir olay değil, sıklıkla meydana gelen bir olgudur. Bu nedenle, yıldızların hapşırıkları, oluşan bir yıldızın manyetik alanını zayıflatmak için önemli bir mekanizma olabilir. Daha fazla gözlemle gökbilimciler artık hapşırığın tam olarak nasıl ortaya çıktığını öğrenmek istiyorlar.
Yıldızlar, kendi yerçekimi altında yavaşça büzüşen büyük gaz ve toz bulutlarında oluşur. Özellikle yoğun bölgelerde, genellikle dönen gaz ve toz diskleriyle çevrelenen ön yıldızlar oluşur. Ancak bu işlemler sırasında orijinal buluttaki başlangıçta zayıf olan manyetik alan da güçlenir.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Japonya'daki Kyushu Üniversitesi'nden Kazuki Tokuda şöyle açıklıyor: “Bu manyetik alan yıldız oluşumu sırasında korunsaydı, genç yıldızlarda gerçekte gözlemlenen manyetik alanlardan kat kat daha güçlü olurdu.” Daha önce bilinmeyen bir şekilde, oluşan bir yıldızın manyetik alanının büyük bir kısmını kaybetmesi gerekir.
Dönen diskten uzağa çıkıntı yapan yapılar
Bu fenomeni araştırmak için Tokuda ve meslektaşları, Alma teleskopunu kullanarak gözlerini Toros takımyıldızında, 450 ışıkyılı uzaklıktaki yıldız oluşum bölgesi MC 27'ye diktiler. Kuzey Şili And Dağları'ndaki Atacama Çölü'nde 5.000 metre yüksekliğindeki bir plato üzerinde yer alır ve toplam 66 antenden oluşur. Bu, özellikle yıldızların oluşumunu gözlemlemek için uygun olan bir dizi radyo radyasyonunu kapsadığı anlamına gelir.
Alma gözlemleri bölgede, gelecekte gezegenler oluşturabilecek dönen bir diskle çevrelenmiş küçük bir önyıldızı gösteriyor. Tokuda, “Verileri daha ayrıntılı analiz ettiğimizde tamamen beklenmedik bir şey keşfettik” diyor. “Bu diskten uzağa doğru çıkıntı yapan keskin yapılar gördük.”
Fırlatmalar aniden ve yüksek hızda meydana gelir
Bu çeşme benzeri “sivri uçların” diskten çıkan ve güçlü manyetik alanlar tarafından taşınan gaz ve tozdan oluştuğu ortaya çıktı. Tetikleyici, manyetik alanın bazı bölümlerinin aniden ana alandan ayrıldığı kararsızlıklar olabilir. Araştırmacılar, insanlarda hapşırmaya benzer şekilde aniden ve yüksek hızda meydana geldikleri için emisyonlara “hapşırık” adını verdiler.
Buna ek olarak Tokuda ve meslektaşları, ilk yıldızdan ve diskinden daha uzak mesafelerde çok sayıda gaz ve toz filamenti buldular. Araştırmacılara göre bu muhtemelen önceki hapşırıklardan kaynaklanan balgam. Bu tür fırlatmalar tek seferlik bir olay değil, sıklıkla meydana gelen bir olgudur. Bu nedenle, yıldızların hapşırıkları, oluşan bir yıldızın manyetik alanını zayıflatmak için önemli bir mekanizma olabilir. Daha fazla gözlemle gökbilimciler artık hapşırığın tam olarak nasıl ortaya çıktığını öğrenmek istiyorlar.